Mijn naam is Marlijn ben geboren op 23 April 1992 en al sinds mijn 13de bezig met het schrijven en maken van muziek. Als ik mijzelf in drie woorden zou moeten omschrijven zou ik zeggen: spontaan, oprecht en een doorzetter. Op mijn 13de kreeg ik als erfstuk de gitaar van mijn tante, die op haar 22ste leeftijd is overleden aan kanker. Ik heb een speciale band met haar ook al heb ik haar helaas nooit gekend. Door haar gitaar ben ik de muziek ingerold en begon ik met gitaarles. Al snel werd duidelijk, toen ik er ook bij ging zingen, dat de zang vooral mijn aandacht had en ik begon gelijk met liedjes schrijven. De gitaar heb ik toen puur als basis gehouden en ben me sindsdien alleen maar gaan focussen op mijn zang en teksten schrijven. Eigelijk vanaf het moment dat ik mijn gitaar aanraakte ben ik gegroeid en dat doe ik nog steeds. Ik ben begonnen met het zingen van covers en had zo mijn eerste optredens.
Mijn eerste bandje kreeg ik toen ik 15 was en heb met hun ook mijn eigen liedjes gezongen, zo had ik op mijn 16de mijn eerste optreden waarbij ik naast bekende covers ook een paar van mijn eigen liedjes deed voor publiek. Het werd al snel duidelijk dat de muzikanten waar ik toen de band mee vormden, niet serieus bezig waren en er ook niet serieus mee verder wilden en dus ben ik eruit gestapt en ben op eigen voet weer verder gegaan. Ik had veel optredens en het ene optreden zorgde er weer voor dat ik ergens anders mocht staan en zo ging het een tijdje door. Tot op het moment dat ik er klaar mee was om met covers op het podium te staan en besloot vanaf dat moment dat ik mijn muziek met de wereld wilde gaan delen.
Ik besloot met een van mijn nummers naar een professionele studio te gaan, de single op te nemen en hem uit te brengen. Ik heb mijn eerste video clip gemaakt en had mijn debuut optreden met mijn eerste single in een gezellige kroeg in Veenendaal. Via via is mijn single bij de productie van het programma Koffie Max terecht gekomen en kreeg ik de kans om mijn single te promoten op TV. Dat was een zeer leuke en leerzame ervaring. Ik werd hier geïnterviewd door Myrna Goossen en beoordeeld door Jacques d’Ancona die ook aanwezig was. Deze single genaamd ‘With Love’ is ook nog een keer op de radio geweest en op een Nederlandse muziekzender op TV. Na alle promotie van de single kwam ik erachter dat ik de single toch niet zo gaaf vond omdat het hele nummer door een computer in elkaar gezet was. Ik miste een band en wilde werken met echte muzikanten. Op dat moment wist ik zeker dat ik niet alleen een act wilde zijn maar dat ik goeie muzikanten naast mij wilde hebben staan.
Ik heb actief op internet verschillende advertentie’s geplaatst en gelukkig werd dat al snel beloond. Ik werd benaderd door verschillende producers die met mij wilde samenwerken, waardoor ik ook met verschillende stijlen gewerkt heb, wat ik overigens ook erg leuk vind om te doen. Ook werd ik benaderd door een band die opzoek was naar een zangeres. Deze band heette ‘Final Four’ en het werd al gauw duidelijk dat ik hun laatste puzzelstukje was. We waren een (Hard)Rock/Funk band met wat Reggae/Indie-pop invloeden. Het klikte gelijk en aangezien hun al een tijdje bij elkaar waren, kreeg ik complete instrumentale nummers naar mij toegestuurd waar ik de tekst en melodie op kon schrijven. Zo hadden we binnen no time een stuk of 8 nummers af en konden we gaan optreden. We hadden ons opgegeven voor de High School Music Competition en zo had ik mijn eerste gig met Final Four in de ‘WORM’ te Rotterdam. We waren door naar de finale waardoor ik met mijn tweede optreden gelijk in het ‘Paard van Troje’ stond in Den Haag. In een korte tijd heb ik veel band ervaring opgedaan en mijzelf weer meer ontwikkeld.
Helaas gingen we na 2 jaar uit elkaar en ging ieder zijn eigen weg, op de gitarist na waarmee ik nog steeds regelmatig jamsessies hou en liedjes schrijf. Na de breuk van Final Four was mijn muziekcarrière en stuk rustiger ivm de hotelschool die ik gelukkig anderhalf jaar later met succes heb afgerond. Na vier jaar bloed, zweet en tranen op een opleiding wat ik eigenlijk totaal niet leuk vond was ik mijn pad in de muziek even kwijt en had ik geen inspiratie meer voor nieuwe melodieën en teksten. Het meest positieve wat ik uit deze opleiding gehaald heb was een half jaar gewoond te hebben op het prachtige eiland Bonaire ivm met stage. Hier voelde ik mij volledig vrij, geen last van regels (ik bedoel: je hebt er geen eens een stoplicht dat zegt dat je moet stoppen) en nog het meest bijzondere van alles is dat ik hier mijn grote liefde ontmoet heb waar ik nu nog steeds enorm verliefd en gelukkig mee ben. Na het behalen van mijn diploma was het eindelijk mijn moment om weer te doen wat mij gelukkig maakt. Ik had al jaren gespaard voor een wereldreis en nu was het perfecte moment aangebroken om die spaarrekening is goed leeg te plunderen. Ik ben een half jaar weg geweest samen met de liefde van mijn leven en ben door het prachtige Bali, Australia en New-Zealand gereisd. Het was een bijzonder avontuur waar ik in alle drie de landen mijn muziek weer heb terug gevonden, heb in elk land gezongen en zelfs met locale bandjes gespeeld. Ik had mijn doel weer voor ogen en kon weer helder nadenken over wie ik ben en wat ik wilde bereiken.
Eenmaal terug in Nederland was het een enorme klap om weer mee te draaien met de maatschappij van hier, maar gelukkig kwam er snel een licht puntje toen ik hoorde dat ik aangenomen was op de Herman Brood Academie in Utrecht. Ik zit hier nu helemaal op mijn plek en merk dat ik nu al weer meer gegroeid ben. Op dit moment ben ik bezig een nieuw bandje te vormen wat al aardig aan het lukken is en wil hiermee mijn eigen muziek maken en uitbrengen. Met dit bandje wil ik serieus verder en hoop ik mijn geld mee te verdienen.
Toen ik de hotelschool had afgerond was het voor mij duidelijk dat ik mijzelf nooit meer zo ga kwellen als toen. Vanaf dat moment heb ik besloten altijd iets te doen waar ik gelukkig van wordt en waar ik volledig achter sta. Mijn teksten ontstaan uit persoonlijke ervaringen en gebeurtenissen in de wereld en ik deel mijn hart en gevoel met iedereen. Ik wil mensen raken met mijn muziek en tekst, en hiermee ook mensen dichter bij elkaar brengen. Ik hou van risico’s nemen en zal dat ook altijd blijven doen, net zo lang tot ik mijn doel bereikt heb.
No Guts, No Glory!
bestaande uit haar ouders en jongere broer, in de gemeente Ede.
Op haar dertiende maakt Marlijn voor het eerst kennis met het maken van muziek. Ze krijgt de oude
gitaar van haar tante en gaat gitaarles volgen. Al snel stelt haar lerares voor om erbij te gaan zingen.
Dat doet ze. En niet zonder succes. Ze ontdekt een enorme liefde voor singer/songwriter en stort zich
volledig op haar zang. Haar gitaar laat ze niet helemaal achterwege, want die gebruikt ze als
begeleiding onder haar zelfgeschreven nummers.
In een korte periode boekt ze veel vooruitgang op het gebied van haar zang. Marlijn maakt haar
debuut in Het Dak van de Markt in Veenendaal. Ze wordt gevraagd voor twee optredens voor het
goede doel; Dito Child Foundation en Save the Children voor Oeganda. Het zijn vooral die laatste
twee optredens die nieuwe deuren voor haar openzetten. Ze treedt op op verschillende braderieën
in de omgeving Rhenen, waaronder tot tweemaal toe op de Ossenmarkt in Veenendaal. Haar
belangrijkste stap is haar deelname aan de talentenjacht Open Podium van theater De Lampegiet
(Veenendaal). Die wedstrijd wint zij. Het jaar daarop, inmiddels 2009, staat zij in het voorprogramma
van o.a. Gordon en de 3J’s tijdens de Hollandse Avond van de Lampegietersweek.
Op dit moment volgt Marlijn de opleiding Horeca Manager Ondernemer aan de Vakschool
Wageningen. Haar hart ligt echter nog steeds bij het maken van muziek.
Marlijn wil mensen raken met haar muziek. Haar eigen levenservaring en gebeurtenissen in de
wereld vormen de basis van de teksten van haar nummers. Het is haar manier van emotie uiten. En
omdat het veelal herkenbare momenten uit het leven zijn, gelooft Marlijn dat de luisteraar zich
hiermee kan identificeren.
“Als je wordt wie je werkelijk bent, krijg je wat je werkelijk wilt.” - Marlijn
